|
ป่าเทือกเขาบรรทัด ตรัง-พัทลุง
เทือกเขาบรรทัดมีหลายแห่ง เช่นที่จังหวัดตราดติดกับประเทศกัมพูชา
แต่นี่หมายถึงที่เขตติดต่อกับจังหวัดตรังและพัทลุง
นักท่องป่าก็นิยมมาเที่ยวเดินป่าชมความงามกันมิได้ขาดเช่นกัน
ถึงแม้ว่าจะอยู่ไกลแสนไกลจากถิ่นฐานของตน
ต่างเสาะหาไขว่คว้าให้สมความปรารถนาให้ได้
และคนที่อยู่ใกล้ในพื้นที่เองก็ไม่ยอมน้อยหน้า
ออกมาใช้ชีวิตกลางแจ้งท่องป่าหรือร่วมเดินทางกับคนต่างถิ่นด้วย
หรือจัดเป็นคณะในกลุ่มของคนพื้นที่เอง
เทือกเขาบรรทัดทอดตัวยาวจากทิศเหนือลงใต้
ด้านทิศตะวันออกเป็นจังหวัดพัทลุง ด้านทิศตะวันตกเป็นจังหวัดตรัง
มีน้ำตกหลายแห่งทั้งสองฟากเทือกเขา
บนภูเขายังเป็นแหล่งเที่ยวที่สามรถเดินทางขึ้นไปทางพัทลุงหรือตรังก็ได้
อย่างเช่น เขาเจ็ดยอด ที่มีผู้คนไปมากที่สุดตลอดทั้งปี
หรือที่ภูผาหมอก เขาล่อน เป็นต้น เส้นทางเดินป่าเป็นแบบทั่ว ๆ
ไปสำหรับนักท่องเที่ยวเป็นกลุ่ม
แต่การที่จะเดินออกนอกเส้นทางนั้นยากยิ่งนักสำหรับป่าผืนนี้
ไม่ว่าจะเดินแบบกลุ่มหรือแบบเดี่ยวก็ตามที
เพราะสภาพป่าบนเทือกเขาบรรทัดต่างจากป่าดงดิบทั่วไป
ถ้าเริ่มจากทิศเหนือลงทิศใต้ โดยเริ่มจากเขาร้อนลงมาตามแนวสันเขา
จะพบกับแหล่งท่องเที่ยวคือ ภูผาหมอก
ซึ่งมีเส้นทางเดินขึ้นมาด้านจังหวัดตรัง ถัดไปก็เป็น เขาล่อน
เส้นทางขึ้นทางด้านจังหวัดพัทลุง และจุดสุดท้ายคือ เขาเจ็ดยอด
ตลอดทางมองแต่ไกลดูเหมือนเดินได้ง่ายยิ่งนัก
เพราะมองดูเป็นป่าโล่งเห็นยอดไม้ราบเรียบติดผืนแผ่นดินเขียว
ดั่งปูด้วยพรมสีเขียว ไม่มีต้นไม้ใหญ่ขึ้นให้เห็นเกะกะสายตา
ก็เหมือนอย่างป่าที่เรามองเห็นภูเขาทางภาคเหนือหรืออีสาน
มองเห็นเป็นทุ่งหญ้าหรือที่ราบโล่งสุดสายตาไร้ต้นไม้ใหญ่สวยงามน่าไปเดินหรือนอนเล่นยิ่งนัก
แต่พอเข้าไปแล้วกลับเป็นป่าหญ้าที่รกไร้ทางเดิน
แล้วยังเต็มไปด้วยหนามและเถาวัลย์
ต่างกับการเดินในป่าทึบดงดิบที่สะดวกกว่า
การเดินไปบนเทือกเขาบรรทัดแห่งนี้ก็คล้าย ๆ กัน
ตลอดแนวสันเขาตั้งแต่ทิศเหนือจรดใต้
ไม่มีทางเดินหรือทางด่านติดต่อถึงกันได้
เว้นแต่มีทางด่านของสมเสร็จเท่านั้น แต่คนอาศัยเดินด้วยไม่ได้
เป็นเดินเฉพาะของพวกมันจริง ๆ
สมเสร็จในป่านี้ถือว่ามีมากที่สุดเท่าที่เคยพบ(รอย)มา
ด้วยสภาพป่าของเทือกเขาบรรทัดบนสันเขาเกือบตลอดแนว
จะเป็นต้นไม้แคระที่แข็งและเหนียวมาก
ขึ้นหนาแน่นกิ่งเกี่ยวประสานกันเหมือนตาข่าย
จนไม่สามารถจะเดินบุกเข้าไปได้ บางแห่งต้นสูงแค่หัวเข่า
หรือสูงจนถึงท่วมหัว จะไม่มีต้นไม้ใหญ่ขึ้นปะปนเลย
อาจจะเป็นเพราะว่าบนสันเขาต้องรับกระแสลมแรง
ที่พัดจากอ่าวไทยมาฝั่งอันดามันตลอดเวลาทั้งปี
ซึ่งลมจะพัดแรงมากจนยืนแทบไม่ได้
แม้ว่าจะเป็นต้นไม้ใหญ่ชนิดไหนก็ตามก็ไม่สามารถยืนเด่นบนเทือกเขาแห่งนี้ได้แม้แต่ต้นเดียว
บนยอดเขาแห่งนี้จึงไม่มีต้นไม้ใหญ่ เว้นแต่เลยจากยอดเขาลงมา
หรือตรงที่ไม่มีกระแสลมแรงเข้าถึง
ซึ่งบนสันเขาช่วงที่ไม่ถูกกระแสลมแรงก็จะมีต้นใหญ่เหมือนป่าทั่ว ๆ
ไป
ส่วนมากแล้วพื้นที่ป่าด้านทิศตะวันออกจะถูกกระแสลมพัดจนเห็นต้นไม้แคระลู่ลมไปทางทิศตะวันตก
ส่วนซีกด้านทิศตะวันตกจะเป็นป่าทึบมีต้นไม้ใหญ่
เหมือนอย่างคนหวีผมเสยไปข้างหลัง
จึงมองดูสวยงามเพราะต่างจากป่าทั่ว ๆ ไป
จึงมองเห็นเป็นพื้นที่โล่งสุดสายตาเหมือนไร้ต้นไม้
แต่พอเข้าใกล้จึงรู้ว่ามันไม่มีเส้นทางเดิน
แม้แต่ช้างป่าก็คงจะยอมกับป่าไม้แคระแห่งนี้
ตัวสมเสร็จเองอาศัยหนังที่หนาของมันบุกป่านี้ได้
เส้นทางวกวนไปมาจนเราเองไม่รู้ว่าจะไปทางไหน
ถ้าต้นไม้แคระสูงแค่เขาหรือสะเอวของเรา
กิ่งของมันจะครูดทิ่มแทงตั้งขาขึ้นมารวมถึงแขน
ถ้าเป็นป่าสูงทั่วหัวก็มุดหรือคลานไปลำบาก
เพราะช่องที่ตัวสมเสร็จเดินเป็นช่องแคบ แม้เรามุดไปตัวเปล่า ๆ
ก็ยังมุดไปไม่ได้ มุดเข้าไปแล้วไม่รู้ว่าจะไปทางไหน
มองไม่เห็นทิศเหนือหรือใต้ หรือไปแล้วเป็นทางรกร้าง
ทำให้เสียเวลาในการเดินเป็นอย่างมาก
แม้แต่ลงไปตามที่ลาดเชิงเขาก็ไม่มีทางด่าน
หรือเมื่อลงไปยังเชิงเขาแล้วก็คงไม่มีใครอยากจะปีนป่ายขึ้นมาสันเขาอีก
ถ้าไม่เป็นป่าแคระก็จะเป็นป่าไผ่รกเช่นกัน
ที่เป็นอุปสรรคในการเดินทาง
ความสูงชันของภูเขาไม่มีปัญหาในการเดินทาง
คงมีแต่ความรกไร้ทางเดินที่เป็นตัวปัญหาใหญ่ทำให้เสียเวลาเดินทางแต่ละวัน
แหล่งน้ำยังหาได้ง่ายเพราะภาคใต้มีฝนตกเกือบตลอดปี
และในป่าผืนนี้ก็ยังปัญหาเหมือนป่าทั่วไป
คือการบุกรุกป่าหรือการล่าสัตว์ ยามค่ำคืนยังคงมีเสียงปืน
ยังพบกับคนหาบเนื้อออกมาจากป่า การหาน้ำผึ้งก็มีอยู่ทั่วไป
ผืนป่ายังเลี้ยงผู้คน แต่สัตว์ป่าต้องหมดไปเพราะคน
หรือผืนป่าก็หมดไปเพราะคนเช่นกัน
อาจจะคงเหลือแต่บนยอดเขาเท่านั้น
แต่อย่าให้ผืนป่าภาคใต้ต้องไร้ต้นไม้เหมือนอย่างภาคเหนือ
เพราะเรามองดูภูเขาทางภาคเหนือแล้วชมว่าสวยงาม
เหมือนคำพังเพยของจีนว่า จะดูเขาให้สวย ต้องดูห่าง ๆ
จะนับถือกันให้นาน ๆ ก็อย่าเข้าใกล้กันบ่อย ๆ
ซึ่งความงามนั้นสามารถทำให้ธรรมชาติกลับคืนมาได้
ในส่วนความของเขาบรรทัดนั้นเป็นความของธรรมชาติแท้ ๆ
ธรรมชาติเป็นผู้สร้างขึ้นมาเอง จึงต้องอยู่กับธรรมชาติต่อไป
|
